گوسپند‌های چاق‌وچله جاگیر شده در غرفه‌های متعدد نقاط شهر؛ خون صبحگاهی ریخته بر کف کوچه و دود عصرگاهی برخاسته از خانه همسایه‌ها؛ تکبیر‌های متعدد امیدبخش جماعت قامت‌بسته به نمازی پرشور و تبریک‌های روشن دوستان و بستگان به یکدیگر؛ مجموعه اینها در کنار هم، یعنی که عیدقربان است و به پلکی کوتاه غدیر پیش‌رویت ایستاده. این یعنی غدیر از چیزی که تصورش را می‌کردی نزدیک‌تر است و تو باید که مهیای آن روز بزرگ نزدیک شوی.
رنگ سرخ در همیشه بشریت، برای نشانه و هشدار و تلنگر به‌کار رفته؛ دود به هوا بلند کردن هم؛ و برق شمشیر و تیزی به چشم تاباندن هم. تکبیر‌های بلند سر دادن خطاب به یاران هم. نویسنده‌ها اساساً خیالپردازند؛ پس خیال می‌کنم. خیال می‌کنم که اینها، این نشانه‌های سرخ خون‌ها، دود‌ها و تکبیر‌ها و برق تیزی‌ها، همه عامدانه و برنامه‌ریزی شده کنار هم چیده شده تا هشدار و اخباری باشد برای جماعت؛ که هان! به هوش که روز بزرگ در پیش است.
چیزی تا غدیر نمانده و باز خیال می‌کنم. خیال می‌کنم که قربان را، این روز عجیب تاریخی برای ذبح کردن و ذبح شدن را هم کمی پیش‌تر از غدیر گذاشته‌اند که مردمان با قربانی کردن نفس اماره و ذبح خوی سرکش و حق‌ناپذیر و انکارکننده خود، مهیای حضور در غدیر و پذیرش خاضعانه و بی‌چرای ولایت شوند. که آن‌ها که از ذبح نفس خود طفره رفته‌بودند و روح طغیانگر خویش را خضوع نداده‌بودند، در لحظه بزرگ پذیرش، ناتوان شدند و مانعی بزرگ میان خود و پذیرش حق دیدند؛ پس به انکار برخاستند و سرکشی کردند و عاقبتشان به‌خیر نشد.
یک فرجه خوب هفت روزه. یک هفته‌فاصله، میان آب زدن کوچه برای زدودن خون‌قربانی، تا آب زدن روح و قلب برای استقبال و آمادگی ورود دوباره نور ولایت در غدیر. آب زنید راه را. مشغولیت‌ها و دغدغه‌های فردی و اجتماعی، خصوصاً در شرایط خاص امسال در تلاقی این فرجه هفت روزه معنوی و بزنگاه ملی انتخابات، نباید که باعث کوتاهی از وظیفه بزرگداشت شعائر غدیر در جامعه و پرداختن به اصلاح نفس و آمادگی فردی برای این روز بزرگ باشد و چه بسا که اهتمام مؤمنین به اصلاح نفس خود و بزرگداشت مقام ولایت و توجه همگانی قلوب مؤمنین به حضرتش در این روزها، باعث گشایشی بزرگ و لطف و توجهی از جانب مقابل باشد به جامعه شیعی ایران برای انتخابی صحیح و رقم خوردن سرنوشتی خوب و سرشار.
پس در کنار انجام تکلیف شرعی و انقلابی این روزهایمان، توجه به این هفت روز مهم را فراموش نکنیم که گشایش حقیقی برای امت، نه به‌دست ما و نامزدهایمان که در دستان توانمند ولایت است.
«چنان عید غدیرش دلربا افتاده در عالم/ که یک هفته جلوتر می‌روم از خود به قربانش!»
